Explore the world, one post at a time
yalnızlığıma haykırıyorum
duyulmayacak biliyorum
sesimi duymaları için elimden geleni yapıyorum…
bu koca dünya da hiç bir yere sığamıyorum,
dahası sığınacak limanı olmayan gemi gibi hissediyorum.
ucu bucağı olmayan masmavi sularda kendime ait bir yer arıyorum.
herkes bir yere kancasını atmışken
ben hala arayış içerisindeyim.
var olmayan bir liman arıyorum.
çünkü bilmiyorum ki,
ben aslında sonu olmayan denize aitim.
-gece
canım o kadar acıdı ki artık her şeye gülerek tepki veriyorum. insanlar bu kız delirmiş diyorlar. bilmiyorlar ki kaç gece uykusuz kaldığımı, takıntılarımın esiri olduğumu, kafamdaki sesleri susturmak için neler çektiğimi bilmiyorlar. asla bilemeyecekler. O yüzden deliyim, bir problem mi var?
Kar taneleri saçlarımda süzülüyor, kirpiklerime karışıyor. Bense kuzeyin bu soğuğunda aynı yerde dönüp duruyorum. Yerdeki taşların bazılarına basmadan yürüyorum. Dikkatli bir şekilde taşlara bakarken bir yandan kurumuş parmaklarımın arasına yerleşmiş sigaramı içiyorum.
-gece
Yazıyorum boşluğa
Sesim yankılanır sonsuzluğa
Hapsederim kendimi yalnızlığa
Soluk renkler bedenimde gezinirken
Ben olduğum yerde kalakaldım.
Herkes kendisi için mücadele ederken
Ben ne yapacağımı şaşırdım!
Haykırıyorum beni duymayacaklarını bile bile
Hiç adım atmamış gibi hissediyorum
İnsanlar kendini geliştirmek için çabalarken
Ben hala başladığım yerde bağdaş kurmuşum.
Neyi beklediğimi ne yapacağımı bilmiyorum.
Bildiğim tek bir şey var ki
Beni benden başkası kurtaramaz...
-gece